 |
| Beg ar Raz |
D’une lumière improbable
Perçant la muraille de la solitude.
La sentinelle
Fière et distante
Mérite aujourd’hui l’effleurement de la tendresse.
(c) Ar Meilher, Poèmes de passage (1999).
jeudi 2 septembre 2010
Poèmes de passage (3)
D’une lumière improbable
Perçant la muraille de la solitude.
La sentinelle
Fière et distante
Mérite aujourd’hui l’effleurement de la tendresse.
Inscription à :
Publier les commentaires (Atom)
Kreñv hag eeun, evel mein...
RépondreSupprimerSur on e vefe dispar ivez e brezhoneg. Klotañ a ra gant an islandeg:
Ólíkindaljós
rýfur einsemdarmúr.
Vörðurinn
stoltur og fjarrænn
verðskuldar nú blíðuvott.
(Ne vo ket implijet an droidigezh-se ganin hep goulenn a-raok, anat dit...)
Pa 'm eus skrivet "Poèmes de passage" er bloavezh 1999, em boa soñj da vezañ lennet gant tud ne ouient ket ar brezhoneg.
RépondreSupprimerHa setu un dañvez pouezhus : skrivañ evidon-ma unan, pe skrivañ evit bezañ lennet ?
Brav eo sonerezh an islandeg. Goulenn diganin pa'z po c'hoant implijout da droidigezh.
Kompren a ran. Un dra all eo evidon e-keñver ma skridoù: ma ne vefe nemet ul lenner e vefe a-walc'h... Skrivañ a ran evit ul lenner dreist-holl bep gwech, ha bepred e vez tu treiñ skridoù e yezh-mañ-yezh, diwar n'eus forzh peseurt yezh. Ur blijadur ouzhpenn, ur sonerezn all.
RépondreSupprimerMat eo gouzout meur a yezh...
RépondreSupprimerA-benn ar fin eo hini an ene hag a zo pouezhus... Keta ?
Ya, gwir. Yezh divouezh ar galon, ger ebet. Komzoù an ene, kan an enezenn. Sonerezh an huñvre.
RépondreSupprimer